Aangezien zoonlief tegenwoordig zo aandoenlijk VISSS (met een superslissende S) kan zeggen, besloot ik een trui voor hem te maken met allemaal vissen. Met mijn zeefdrukraam van Bobbinhood bedrukte ik een halve meter donkerblauwe stof met allemaal visjes. Ik mengde de gele en rode verf pas op het raam zodat ze een beetje in kleur zouden wisselen, een geslaagd probeersel, de vissen hebben mooie kleuren gekregen! Wel heb ik ze per ongeluk hier en daar over elkaar geprint maar juist imperfectie straalt de ambacht van het handwerk uit.
De wevers van Perzische tapijten maken zelfs opzettelijk een imperfectie om dit te benadrukken. Al vervaardigden ze nog zulke prachtige kleden: er moest altijd een onvolkomenheid in zitten. Een lijntje dat net niet recht liep, een iets afwijkende kleur. Bovendien zit daar ook nog de gedachte achter dat alleen Allah perfect is. En wie als mens probeert die perfectie te bereiken, zou daarmee de arrogantie uitstralen om net zo goed als de Almachtige Allah te zijn. Dus die over elkaar geprinte visjes maken mij heel menselijk en bescheiden. ;)
Één imperfectie goed gepraat, maar vervolgens komt de volgende fout. Ik had namelijk de stoffen uitgeknipt om een vissentrui met capuchon te maken, begin ik doodleuk een boordje rondom de hals te maken waar ik pas achter kom als hij inmiddels afgewerkt is. Te zonde om allemaal uit te halen: dan maar een trui met vissen zonder capuchon. Het eindresultaat is net zo leuk.
Maar dan heb ik daar nog al die geknipte stukken voor de capuchon liggen. Er is nog een restje vissen op de stof over, dus ik kan daar twee mouwen met een paar visjes uit knippen, dit komt wel goed! Het lijfje knip ik uit effen stof, eigenlijk net zo mooi dat het wat rustiger is. Ditmaal goed op letten om éérst de capuchon te maken en deze aan de trui af te werken, check, gelukkig lukt het dit keer allemaal.
Maar goed, eigenlijk is het een geluk bij een ongeluk, want hierdoor heeft Theo nu twee vissentruien! Wat geen overbodige luxe is aangezien trui 1 van de dag meestal na het ontbijt al in de was kan… Hij wijst telkens vol trots de vissen op z’n mouwen en buik aan en zegt daarbij zijn heerlijke VISSS! Hopsakee! Smelt! Daar doen we het voor :)
